Ikona z ukrzyżowaniem Chrystusa

Ikona przedstawia ofiarę Chrystusa jako zwycięstwo nad śmiercią. Chrystus przedstawiony jest jako postać ukrzyżowana, ale równocześnie zmartwychwstała. Zmarły jest przedstawiony jako ktoś wyjątkowo spokojny, bez realizmu wycieńczenia i dodatkowych narzędzi cierpienia (np. cierniowej korony). Gest otwartych dłoni podkreśla brak oporu i całkowitą gotowość wydania samego siebie Ojcu i ludzkości. W ten sposób ikona wyraża fakt, że Jezus nie jest zmiażdżony cierpieniem i opuszczony, ale jest pełen zwycięstwa i chwały. Postać Jezusa bardziej przypomina Chrystusa zmartwychwstałego niż ukrzyżowanego. Krzyż Chrystusa, oprócz pionowej belki, stanowią trzy poziome poprzeczki. W ten sposób poprzez wertykalną oś komunikują się ze sobą trzy poszczególne poziomy: górny (niebo), środkowy (ziemia), dolny (otchłań). Chrystus i Jego krzyż to most łączący ziemię z niebem. Krzyż stoi na wzgórzu, ponad ciemną jaskinią, gdzie spoczywają kości i czaszka Adama, pierwszego człowieka. Umieszczenie krzyża na ciemnej grocie symbolizuje zwycięstwo Chrystusa nad mrokiem grzechu, śmierci i piekła. Na ikonie widać też, jak Krew Chrystusa (Nowego Adama) spływa na czaszkę pierwszego Adama, przedstawiciela ludzkości i w ten sposób on ojciec ludzkości odzyskuje życie.